از خطابه غدیر -۲
ای مردم! علی بیش از همه شما یاور من بوده، از همه شما به من سزاواتر است، بیش از همه‌تان به من نزدیک است و بیش از همه برای من عزیز است. من و خداومد عز و جل هر دو از او خوشنود و راضی هستیم.
هیچ آیه‌ای در قرآن پیدا نمی‌کنید که در آن حرف رضایت خداوند باشد و محور آن علی نباشد. خداوند در هیچ آیه‌ای مومنین را خطاب قرار نداده مگر آنکه علی را در راس آنان نشانده است.
در تمام قرآن هیچ آیه‌ای در مدح و ستایش نیست مگر آنکه مقصودش علی بوده. اگر خدا در سوره هل‌اتی به بهشت بشارت داده، این بشارت برای علی بوده و این جز در مورد او نازل نشده و هیچ‌کس غیر از او این گونه مدح و ستایش نشده است.
از جمله منابعی که این روایت را نقل کرده اند: احتجاج ج۱ ص۶۱
(متن عربی در ادامه مطلب)
معاشر الناس هذا علی أنصرکم لی و أحقکم بی و أقربکم إلی و أعزکم علی و الله عز و جل و أنا عنه راضیان و ما نزلت آیة رضى إلا فیه و ما خاطب الله الذین آمنوا إلا بدا به و لا نزلت آیة مدح فی القرآن إلا فیه و لا شهد بالجنة فی هل أتى على الإنسان إلا له و لا أنزلها فی سواه و لا مدح بها غیر
- ۹۴/۰۱/۱۶
که مولایم امیرالمومنین است