پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند:
«ای علی تو خیلفه‌ی من بر امتم در زمان حیات من و بعد از مرگم هستی. نسبت تو به من مثل شیث به آدم، سام به نوح، اسماعیل به ابراهیم، یوشع به موسی و شمعون به عیسی است.
ای علی تو وصی و
وارث منی. تو جنازه‌ی مرا غسل می‌دهی و دفن می‌کنی. تو دین و امانت مرا ادا
می‌کنی و وعده‌هایم را وفا می‌کنی. تو امیرالمومنین و امام مسلمانان و
پیشوای روسفیدان و شمشیر متقیانی . تو همسر سیده‌ی زن‌ها، دخترم فاطمه‌ای و
پدر دو سبط من حسن و حسین. ای علی خداوند تبارک و تعالی نسل هر پیغمبری را
از صلب خودش قرار داده و نسل مرا از صلب تو.
یا علی هر عکس تو را دوست
بدارد و ولی خود گیرد من او را دوست می‌گیرم و هر کس تو نسبت به تو بغض
داشته باشد و با تو دشمنی کند، مبغوض من خواهد بود و با او دشمنی می‌کنم
چرا که تو از من هستی و من از تو ام.
ای علی خداوند ما را پاکیزه کرده و برگزیده است. اجداد ما تا آدم همگی پاک و حلال‌زاده بوده‌اند، پس تنها حلال‌زادگان ما را دوست خواهند داشت. ای علی تو را به شهادت بشارت می‌دهم که تو بعد از من مظلوم و مقتول خواهی بود.»
امیرالمومنین پرسیدند: «آیا قتل من در حالیست که دینم سالم است؟» پیامبر پاسخ فرمودند:
«دینت در سلامت است. ای علی تو هرگز گمراه نخواهی شد و لغزشی از تو سر نمی‌زند. اگر تو نبودی حزب خدا بعد از من شناخته نمی‌شد.»
از جمله منابعی که این روایت را نقل کرده‌اند: امالی صدوق ص۳۶۷
(متن عربی در ادامه مطلب)